Wskaźnik DTI (z angielskiego Debt to Income) to wskaźnik, który określa stosunek wszystkich zobowiązań finansowych kredytobiorcy do dochodu jaki osiąga. Wskaźnik ten jest wykorzystywany przez banki do oceny ryzyka kredytowego ponieważ pozwala stwierdzić, jak dużą część swoich dochodów kredytobiorca musi przeznaczać na spłatę bieżących zobowiązań. Im niższy wskaźnik DTI, tym bardziej prawdopodobne, że kredytobiorca będzie w stanie spłacić zobowiązanie bez problemów.

Zgodnie z aktualną rekomendacją Komisji Nadzoru Finansowego (KNF), wskaźnik DTI powinien być nie większy niż 40% jeśli klient osiąga dochody nieprzekraczające przeciętnego poziomu wynagrodzeń w swoim regionie zamieszkania lub nie większy niż 50% w pozostałych przypadkach.

 Do długu, czyli sumy obciążeń finansowych zalicza się m.in:

☝️ raty aktualnie spłacanych kredytów i pożyczek

☝️ ratę kredytu, o który wnioskujemy

☝️ alimenty itp.

☝️ limity na kartach kredytowych

Jak obliczyć wskaźnik DTI?

DTI = (suma wszystkich zobowiązań + potencjalna rata kredytu) / dochód netto * 100 proc.

Wzór na wyliczenie DTI jest bardzo prosty. Wystarczy, że dodamy do siebie wysokość aktualnych zobowiązań oraz szacunkową ratę kredytu o który chcemy wnioskować, a następnie wynik podzielimy przez miesięczny dochód netto. Otrzymany wynik należy pomnożyć razy 100.

Jeśli wskaźnik DTI jest za wysoki, można poprawić wynik stosując poniższe zasady:

✅spłata pożyczek

✅ograniczenie bieżących opłat

✅obniżenie lub zamknięcie limitu na karcie kredytowej

✅zwiększenie dochodu